DE VS LOPEN ALTIJD VOOROP

Voormalig president van de VS, George W. Bush, foto: Peter-Vincent Schuld

Als er 1 land is die voorop loopt in de bestrijding en handhaving van het intellectuele eigendom, dan zijn het de Verenigde Staten het wel. De VS kennen in tegenstelling tot bijvoorbeeld Europa veel meer een ondernemersklimaat waar geld verdienen niet wordt gezien als iets vies. Heel  Europa smult van de dollars die er verdiend worden op allerhande reality-series als Pawn Stars, Goldrush en Storage Wars,  maar als het er op aan komt is Nederland er meer toe geneigd zichzelf wel inkomsten te gunnen, maar wee oh wee als een ander wat wil verdienen of geld toekomt. Money makes the world goes around, of je het nu wil of niet. Je hoeft geen grootverdiener te zijn om dat te begrijpen en daar geen moeite mee te hebben. Bijvoorbeeld kennis is waarde, en voor iets waardevols moet betaald worden.

Onder het presidentschap van George W. Bush, die overigens in werkelijkheid veel intelligenter en vriendelijker is dan menigeen de publieke opinie heeft laten geloven werd er vanuit het Witte Huis actie ondernomen,

Bush en zijn adviseurs wisten als geen ander dat in het digitale tijdperk het intellectuele eigendom een nieuwe pijler zou gaan vormen onder de zich veranderende economie. Op 13 oktober 2008 tekende Bush de Pro-IP Act. Deze wet voorziet in een fikse verhogen van de straffen en sancties bij inbreuken op het auteursrecht en andere intellectuele eigendomsrechten zoals het patentrecht. Het staat het Department of Justice toe om namens rechthebbenden civiele rechtszaken aan te spannen tegen inbreuk plegende partijen

In de VS worden niet alleen boetes opgelegd in de strafrechtelijke sfeer, maar de VS kennen ook punitieve sancties die civielrechtelijk kunnen worden opgelegd en in de praktijk leiden tot stevige schadevergoedingen.  In Nederland kennen we dat niet. Aan de ene kant jammer, want zo hou je een omgeving waarin je een gammele rechtsorde houdt met betrekking tot het intellectuele eigendom.

De VS hebben altijd al een juridische omgeving gekend waarin het intellectuele eigendom
een belangrijke plaats hadden in de rechtsorde en hebben actief onderhandeld binnen WTO-verband (World Trade Organization) in het tot stand komen van het zogeheten (Trade Related Aspects of Intellectual Property Rights)TRIPs verdrag wat er voor gezorgd heeft dat er een wereldwijde standaard is gekomen in de handhaving in diverse gebieden van het intellectuele eigendom.

UNITED STATES COURT OF INTERNATIONAL TRADE in New York; Een belangrijk rechtsprekend orgaan inzake materie rond het intellectuele eigendom. Foto: Peter-Vincent Schuld

Handel in namaakhorloges in China Town New York. Foto: Peter-Vincent Schuld

Hoofdkwartier van de WTO in Geneve. Foto Peter-Vincent Schuld

Aan de andere  kant is de rechtscultuur en de sociale cultuur alhier in Europa weer totaal anders.

Tot ergernis van de Verenigde Staten verwierp het Europees Parlement het ACTA verdrag, het plurilateraal verdrag dat de deelnemende landen er toe zou houden minder vrijblijvend op te treden tegen de handel in namaak en andere intellectuele eigendomsfraude.  Door een lobby van mensen die amper verstand hebben van de materie ter zake werd het Europees Parlement lam gelobbyd. De kritiek is dat de onderhandeling achter gesloten deuren plaatsvinden zonder inspraak van de Parlementen en dat zogeheten Internet Service Provider's zonder tussenkomst van de rechter de zogeheten NAW (naam adres woonplaats) gegevens zouden meoten afstaan in het geval van geconstateerde inbreuken. Nu is dat laatste hoog tijd dat dat gebeurt. De  rechthebbenden, dat zijn dus de individuele fotografen, schrijvers, kunstenaars tot en met de entertainmentindustrie moeten nu al weet ik hoeveel zaken laten lopen omdat de procedure tot het verkrijgen van de NAW-gegeven veel de duur en te gecompliceerd is en de kosten eerst opgehoest moeten worden en dan nog maar afvragen of alle schade verhaald kan worden.

Exterieur en Interieur van het Europees Parlement in Straatsburg, alwaar de plenaire zittingen worden gehouden. Foto's Peter-Vincent Schuld

Hiermee is een fikse stuk oponthoud gekomen aanpak van counterfeit & piracy zoals dit zo mooi wordt aangeduid. De economische schade door het onrechtmatig en crimineel handelen is enorm, en de politiek wil nog steeds geen stevig en afdoende antwoord geven.

Zo'n verdrag afwijzen in een tijd van economische crisis en een veranderde en veranderende economie
waarbij het intellectuele eigendom een steeds groter deel uit aan het maken is van het "bruto nationaal product" is niet alleen dom, maar het is tevens onbegrijpelijk. Een nieuwe economische realiteit vraagt om een aangepaste rechtsorde die mondiaal is en minder vrijblijvendheid is.

De overheid moet rechtsmiddelen in handen hebben om de illegaliteit en de oneerlijke handel tegen te gaan.

Nog altijd is er een belangrijke taak weggelegd voor de Douane. Gelukkig kennen we in de EU een vrij verkeer van personen en goederen; maar de douane legt steeds meer de nadruk op het onderscheppen van inbreuk makende namaakgoederen zoals op dit controlepunt in het Duitse Emmerich. Foto Peter-Vincent Schuld.

Pakketjes via internet besteld worden van over de hele wereld bezorgd. De douane voort steekproefsgewijze controle uit om te kijken of er onder andere geen namaakgoederen worden geleverd. Is dat niet het geval wordt het pakketje weer keurig terug ingepakt en verzegeld met douanestickers afgeleverd. Foto: Peter-Vincent Schuld

Feit is en blijft dat er duchtig en stevig onderhandeld moet worden om een betere rechtsorde te garanderen. De strijd tegen de namaak en piraterij heeft niet alleen te maken met de benadeelde rechthebbenden.  Mensen die minder budget hebben zijn al gauw geneigd namaak kleding en namaakspeelgoed te kopen, waarvan de kwaliteit niet voldoet aan de eisen die wij kennen.
Dus een ACTA verdrag is in het voordeel van iedereen. Maar dat besef moet nog doordringen. We hebben nog een lange weg te gaan.

Sociaal zwakkeren in de samenleving zijn eerder geneigd tot het aanschaffen van namaak kleding en speelgoed die niet voldoen aan de veiligheidskeuringen. Foto: Peter-Vincent Schuld

Tekst: Copyright Peter-Vincent Schuld