Jaren geleden, vele jaren geleden begon ik met het handhaven van mijn eigen auteursrechten.

Een pracht van een carrarie in de fotojournalistiek. Meer dan 22 jaar beroepsmatig en
met daarvoor een periode van 10 jaar als hobby fotografeerde ik wat af.
Mijn droom was om fotojournalist te worden en zo geschiedde

Als Nederlands fotojournalist gevestigd in Belgie kwamen de grote nieuwsonderwerpen op me
af: de zaak Dutroux, de zaak Pandy en de zaak Fourniret en wat al niet meer geschiedde in het
land.

Met belangrijke internationale instituten in Brussel zoals de Europese Raad, de Europese Commissie, het Europees Parlement en de NAVO, zat ik ook daar om het nieuws op beeld te verslaan.

Het bijwonen van vergaderingen van vakministers in Brussel, Luxemburg
en tijdens de informele bijeenkomsten die halfjaarlijks worden gehouden, de Europese toppen die tot twee jaar na de top van Nice in december 2000 in  het land die het voorzitterschap bekleedde,
werden gehouden behoorde tot de normale werkzaamheden.  Zittingen van de Raad van Europa en de plenaire zittingen van het Europees Parlement in Straatsburg stonden vast op de agenda.

Ook de NAVO had in mijn tijd haar meetings in Brussel en andere lidstaten.

De belangrijkste politieke leiders van de aarde kwamen langs mijn camera.

Juist daar, in het centra van de internationale politiek en economie wordt het leven groter dan de vierkante meters waar je wieg heeft gestaan. Je leert snel over de internationale politieke mechanismen
maar ook over internationale verdragen en het internationaal recht die, voor velen onopgemerkt, ons dagelijks leven doen bepalen.

Je begint het te beschouwen als je publieke plicht om deze zaken op de camera vast te leggen.

Internationale ingrijpende gebeurtenissen en conflicten brengen je naar de plaatsen die u dagelijks op TV zag wegens dramatische gebeurtenissen. Deze verhalen konden alleen maar verteld worden
omdat collega's en ik ter plaatse gingen.

Ik reisde over de hele wereld, vaak op eigen kosten om mening nieuwsgebeurtenis te verslaan.
Vliegtuig in, vliegtuig uit. Hotel in, hotel uit. Vaak onder moeilijke, grappige, gevaarlijke of emotionele omstandigheden maakte ik mijn beelden.  Internationaal Overleg, bloed, kogels en tranen, uren en dagen van wachten het hoort bij het vak. Maar wat heb ik veel geleerd.

Nieuwsgaring is niet goedkoop. Menig mens zit al een jaar van te voren te rekenen wat ze uit gaan geven op vakantie en er wordt voor gespaard. In de nieuwsgaring moet er binnen enkele minuten besloten worden of er nieuwsgebeurtenis gecoverd gaat worden. Vliegtickets, huurauto's, hotels
verblijfskosten en telecommunicatiekosten, vele duizenden EURO's verder voordat er een "living" gemaakt kon worden. We spreken dan nog niet over de extreem kostbare apparatuur zoals camera's, lenzen, computers, software en andere kosten.

Als je dan je foto's overal en illegaal terug ziet, dan word je kwaad. Je hebt je geïnvesteerd, je hebt soms je leven gewaagd om je werk te doen en je ziet je werk gewoon zonder betaling opduiken.

De auteurswet biedt uitkomst om tegen dit vervelend en broodontnemend fenomeen op te treden.
Fotojournalisten kunnen uitsluitend het nieuws vastleggen en aan u meedelen als ze behoorlijk betaald krijgen.

Ja, ik kreeg " de wereld " over me heen toen ik mijn eigen auteursrechten en de rechten van andere begon te handhaven. Van smaad, laster, beledigingen tot ernstige bedreigingen. Het heeft er mij nooit van weerhouden om op te staan en op te komen voor het auteursrecht. Ik zwicht niet voor bedreigingen, smaad laster en andere trucs. Ik ben niet te koop, noch te breken.

Nu, velen jaren later is de toonzetting in de wereld van auteursrecht ietsjes gekalmeerd.
De woede van benadeelden van auteursrecht inbreuken is gekanaliseerd en tegenstand tegen het auteursrecht  lijkt zich te hebben teruggedrongen tot proporties van fatsoen. Piratenpartijen
worden toch beschouwd als populistische stromingen zonder kennis van de economische realiteit.

De wereld is veranderd in de laatste 6 jaar. Zeker op het gebied van internet en auteursrecht.

Het aantal inbreuken op particuliere sites is fiks geminderd.  Overheid en bedrijfsleven maken zich nog steeds vaak schuldig aan het plegen van inbreuken op het auteursrecht.

Het antwoord hierop is voornamelijk preventie, voorlichting in combinatie met handhaving
en desnoods in rechte als het niet anders kan, maar pas echt als het niet anders kan.

Blijf zo lang mogelijk met inbreuk plegende partijen in gesprek is mijn devies.
Reageer beleefd en probeer de situaties soms te bezien vanuit de ogen en de beleving
van de inbreuk plegende partijen. Laat geen kans voorbij gaan om de boodschap over te brengen
dat inbreuk plegen op het auteursrecht echt niet kan.

De schade voor rechthebbenden loopt jaarlijks in de vele tientallen miljoenen zo niet honderden miljoenen EURO'S.

U betaalt voor uw telecomprovider, uw kabelprovider, uw internet. Ontzeg dan de makers van de foto's, meubels, architectuur, mode, muziek, kunstwerken, boeken, krantenartikels e.v.a. niet hun broodwinning.

Het is ook mogelijk om deze werken niet te gebruiken als u er niet voor wil betalen.

Nu vele jaren verder, na jaren geleden de camera te hebben neergelegd is een nieuw tijdperk aangebroken. Van fotograaf tot jurist. Vergt studie, vergt veel lezen, veel kennis opdoen, vergt persoonlijke opofferingen maar met als 1 doel ten dienste staan van het recht.

Nee, ook al beweren boze tongen dat het auteursrecht achterhaald is, het tegendeel is waar.

Iedere burger die zich begeeft op het internet en zij of haar creatieve uitingen meedeelt aan anderen is een rechthebbende geworden, heeft het recht op het vruchtgebruik van hetgeen aan haar of zijn brein is ontsproten. Een nieuwe economische pijler in tijden dat we allemaal geschrokken zijn
van de instortende economie, in tijden waarin we het vertrouwen zijn verloren in wat we dachten dat het vaste economische waarden zouden zijn zoals banken en onroerend goed. Hun waarde is zo variabel geworden als het weer.

De familie van de intellectuele eigendomsrechten;  auteursrecht, modellenrecht, octrooien en patenten, kwekersrecht etc. etc.  Alles wat ontsproten is aan het menselijk brein blijkt waardevoller te zijn
dan menigeen kan denken.  Dit alles vertegenwoordigt een economische waarde en een aanzienlijke waarde. Uiteindelijk is louter het menselijk brein dat ons naar de toekomst zal leiden en alles wat ontspruit aan het menselijk brein en een economische waarde heeft is kwetsbaar voor onrechtmatig of wederrechtelijk gebruik.

Vrije en nieuwsgaring en correcte weergave van de nieuwsfeiten garandeert u het recht
op het kennis nemen van kwalitatieve en over het algemeen juiste informatie.

Componisten en tekstdichters zorgen voor kleurrijke klanken die uw dag opfleuren of
uw emoties beantwoorden.

De entertainment-industrie zorgt ervoor dat u zich kan verliezen in o.a. films, games of uw favoriete televisieprogramma's.

Kunstenaars zijn nog altijd het geweten van de samenleving en ze laten ons nadenken en verwonderen.

Schrijvers nemen u mee in hun verhalen.

Research & Development afdelingen van bedrijven zorgen dat u morgen genezen kan worden van ziektes waaraan u vandaag nog sterft, ze ontwikkelen techniek die het leven comfortabeler maakt om te leven.  Als u morgen u mobiele telefoon, uw smartphone, uw televisie, uw computer of uw tablet aanzet, uw noodzakelijke medicatie inneemt besef dan even dat er jaren en miljarden zijn geïnvesteerd
om dit aan u te kunnen aanbieden. Al dat ik noemde moet ergens van betaald worden.
Publiek bezit, is een achterhaald gedachtegoed. Voor niks gaat alleen de zon op.

De mensen die creëren en innoveren, ze hebben recht op hun broodwinning, ze moeten kunnen blijven doen wat ze thans doen, dat kan alleen als u beseft dat dit alles een kostenplaatje heeft waaraan u ook zal moeten bijdragen.

De tijd is nu aangebroken om vooral met elkaar in gesprek te gaan en de polarisatie achter ons te laten
en als volwassen en fatsoenlijke mensen met elkaar in overleg te treden hoe we in dit digitale tijdperk
rechthebbenden kunnen laten krijgen waar ze recht op hebben.  Onderneming of individu, ze zijn allen, net zoals u, gelijk voor de wet.

Herinner u dat wetgevingen inzake het intellectuele eigendom, met inbegrip van het auteursrecht geen louter nationale kwesties zijn. Veel van de wetgeving vindt haar grondslag in internationale verdragen
en Europese richtlijnen. Of het nu een fotograaf is uit Nairobi, een wetenschapper uit Israel of een schrijver uit Nepal, ze hebben recht om hun inkomen te vergaren. Het is niet aan ons om uit te maken hoeveel iemand mag verdienen.  De internationale verdragen zijn door onze democratisch verkozen nationale parlementen geratificeerd en hebben derhalve kracht van wet.

Maar ik ga er vanuit dat u allen van goede wil bent. Dat u allen als weldenkende mensen een ander
zijn inkomsten gunt en dat u geen intenties heeft om een ander te benadelen.

Als we deze intenties vasthouden, komen we er samen wel uit.


copyright: Peter-Vincent Schuld