THE LAW IS MY SHEPHARD:

HET ONRECHT WAT MR. BRAM MOSZKOWICZ OVERKWAM



Nu de gemoederen ietwat bedaard zijn vind ik de tijd rijp voor een beschouwing van
het verdict dat Mr. Bram Moszkowicz ten deel viel.

Berichtgeving in de media is over het algemeen weinig inhoudelijk.

Ik heb Mr. Moszkowicz tot op de dag van vandaag zeer hoog staan als advocaat.
Van het Tableau (beroepsregister) geschrapt of niet, dat doet niet ter zake.

Ik betreur het in hoge mate dat het Hof van Discipline heeft besloten Mr. Bram Moszkowicz
levenslang te schrappen van het Tableau.

Deze maatregel is in mijn ogen disproportioneel en heeft meer weg van het vereffenen van nimmer verstuurde rekeningen en een Hof van Discipline volstrekt onwaardig.

INDIEN

Indien Mr. Bram Moszkowicz van mening was geweest dat hem daadwerkelijk iets te verwijten was waardoor hij zijn  beroep niet meer zou kunnen uitoefenen, mag gevoegelijk worden aangenomen dat Mr. Moszkowicz zich zonder de procedure van de tuchtrechtelijke instanties over zich heen te laten komen, zichzelf al had laten schrappen van het Tableau, al was het maar tijdelijk geweest.

De recente geschiedenis leert dat advocaten die echt over de scheef gingen deze procedure bewandelden om aan de tuchtrechtelijke verdicten te ontsnappen. Neen, niet de minste advocaten
bewandelden deze weg.  Immers niet alle gekende advocaten treft u dagelijks in de media aan.

ONTWIJKING VAN TUCHTRECHTELIJKE MAATREGELEN

Ik neem u mee naar 2009, plaats van handeling is Amsterdam, plaats "delict" is het Advocatenkantoor HVK. Ik houd mij er aan afkortingen en initialen te gebruiken daar ik mensen niet meer of onnodig wens te beschadigen en ik zeker geen zetelend rechter ben die een FINAAL verdict uitspreekt.

Betrokken advocaten waren de heren J.V. en  T.K.,  de laatste was voorheen werkzaam bij Van Der Steenhoven Advocaten en bij Kennedy Van der Laan, waarvan de laatste naamgever, thans burgemeester van Amsterdam is.

Betrokken advocatenkantoor HVK was gespecialiseerd in alle aspecten van Intellectueel Eigendomsrechten.

Beide advocaten gebruikten de derdenrekening, die zoals het hoort, ondergebracht was in een Stichting, om de operationele kosten van dit van oorsprong Duits Advocatenkantoor te betalen. De gelden op de derdenrekening waren bedoeld om uit te keren aan natuurlijke en rechtspersonen die benadeelden waren in zaken betreffende het Intellectuele Eigendom. Meer dan 4 ton werd er gebruikt om salarissen, huur en overheadkosten te betalen met daarnaast contante geldopnames.

De Stichting ging failliet, het advocatenkantoor ging ten onder. T.K. die eerder in onmin vertrok bij Van der Steenhoven en Kennedy van der Laan, zag zelfs ooit bewarend beslag gelegd op zijn huis in Amsterdam Buitenveldert, ten verzoeke van een van zijn voormalige kantoren waar hij werkzaam was.
T.K. was een briljant advocaat, hoogleraar Intellectueel Eigendomsrecht aan een Amsterdamse Universiteit en zelfs rechter-plaatsvervanger bij de Rechtbank in Alkmaar.

Wat beide heren deden, zo ik kon opmaken uit het verslag van de curator verbonden aan Hocker Advocaten in Amsterdam, was naar mijn bescheiden mening daadwerkelijk genoeg om voor langere tijd zo niet voor altijd van het Tableau geschrapt te worden.  Echter beide heren lieten het niet zover komen. Nog voor dat er tuchtrechtelijk kon worden ingegrepen door de Orde van Advocaten lieten beide heren zich schrappen van het Tableau. Talloze rechthebbenden in wanhoop en schade ondervindend achterlatend. Ettelijke rechtzoekenden in het duister werpend; want in wie kon er nog vertrouwen gesteld worden om hun zaak, op basis van de correcte stukken en de inhoudelijke dossierkennis te behartigen?

Betrokken advocaten die zich van het Tableau lieten schrappen, voordat zij tuchtrechtelijk aangesproken  konden worden konden nooit rekenen op de massale aandacht van de media.
Ik ben ooit in deze zaak benaderd geweest door John van de Heuvel, misdaadverslaggever.
Ondanks mijn sterke vermoedens vond ik het op dat moment het nog niet opportuun of redelijk
om een media-hetze tot stand te brengen, niet in de laatste plaats omdat ik zelf daar voorwerp van werd toe ik aanving met het opkomen voor auteursrechten van fotografen.

Met aantijgingen dien je je altijd bijzonder terughoudend op te stellen.

Feit is dat er aantijgingen kwamen aan het adres van Mr. Bram Moszkowicz. Hij had net een probleem met de fiscus opgelost en gaf in een aantal zaken zelf al aan dat deze voor verbetering in aanmerking kwamen. Mr. Moszkowizc trok zelf het boetekleed reeds aan.

Mr. Moszkowicz was niet laf door zich, voordat de tuchtrechtelijke instanties hem konden viseren, zich van het Tableau te laten schrappen. Immers, indien de wolk was overgewaaid zou Mr. Moszkowicz
zich altijd weer hebben kunnen richten tot de Orde van Advocaten om zich opnieuw te laten opnemen op het tableau en daarmee een een al dan niet terecht zwarte inktvlek op zijn integriteit ontlopende.

Geweten dient te zijn dat in de Raad van Discipline en het hogere college; het Hof van Discipline respectievelijk  praktijk voerende advocaten (confraters/collega's/concurrenten) en praktijk voerende advocaten + een magistraat zitting hebben. De schijn van partijdigheid is voor mij daarmee niet helemaal weg.

Een van de zaken waarvoor Mr. Moszkowicz op het matje werd geroepen is vanwege, naar het schijnt, ik ken het dossier niet exact, het aannemen van contante bedragen op een wijze die in strijd is met de gedragsregels voor de advocatuur.

De gedragsregels voor de advocatuur zijn er primair om clienten te beschermen.
Niet om de Staat te faciliteren in het tegengaan van eventuele of vermeende witwaspraktijken.

Begrijp me niet verkeerd; crimineel verkregen vermogen dient ontnomen te worden nadat een rechter
over de zaak geoordeeld heeft en het is ook geen pleidooi om de belastingen te ontduiken, integendeel.

Ik denk evenwel dat we een bepaalde hiërarchie in belangen aangehouden moet worden.

Ik denk juist dat advocaten van dit soort financiële regelgeving gevrijwaard moeten blijven, dit in tegenstelling tot notarissen en gerechtsdeurwaarders.

Deze regelgeving staat in mijn ogen haaks op enkele rechtsbeginselen in onze samenleving en de positie van de Staat daarin. De Staat mag nimmer en op geen enkele manier, noch actief, noch passief
zich mengen in de relatie tussen advocaat en rechtzoekende.  Betrokken regelgeving doet dat wel.

Immers het belang van de Staat (met name fiscaal) dient in mijn ogen ondergeschikt te zijn
de toegang tot rechtshulp. Het kan er zelfs toe leiden dat mensen die onschuldig zij, en niet de juiste rechtsbijstand krijgen, een veroordeling oplopen. In dat geval ben je aan de goden overgeleverd, danwel aan de niet aflatende inzet zonder persoonlijk voordeel van advocaten of van mensen zoals Peter R. De Vries, die met succes aandacht vroeg voor een aantal onterecht veroordeelden, hetgeen leidde tot een gehonoreerd herzieningsverzoeken en uitmondden in vrijspraak.

Je zult maar ergens onterecht van beschuldigd worden, de machinerie die dan over je heen komt.........
je moet wel erg veel vertrouwen hebben in de mensheid, je raadslieden en de magistratuur om niet door te draaien. De recente geschiedenis heeft ons geleerd dat de magistratuur tot aan de gerechtshoven toe ernstig kunnen falen en dwalen. Let wel; zetelende rechters zijn ook mensen en mensen maken fouten !

Om terug te keren naar de toegang tot onvoorwaardelijke rechtshulp ik ga u een voorbeeld geven: welke volstrekt willekeurig en door mij ter plekke verzonnen is, dus iedere overeenkomst met een mogelijk bestaande zaak of bestaande personen berust op louter toeval maar is niet ondenkbeeldig;

Meneer Hofjes heeft relatie gekregen met een gescheiden dame. Deze dame heeft uit een eerder huwelijk 3 puberende dochters die niet kunnen accepteren dat moeder een nieuwe vriend heeft.
Ze dochters doen werkelijk alles om het prille liefdesgeluk kapot te maken. Ze treiteren hun moeder en hun stiefvader op een hemeltergende manier. Op een zekere avond is er opnieuw een verbale aanvaring. Meneer Hofjes is het zat en spuwt verbaal zijn gal tegen een van de puberettes.
Meneer Hofjes spreekt met een overvloedige productie van speeksel, dat deels terecht komt op het t-shirtje van betrokken puberette. U snapt het al, het DNA van meneer Hofjes is dus terecht gekomen op de kleding van de betrokken puberette.  Later die avond wordt het lichaam van de jonge vrouw levenloos aangetroffen, onder aan de trap in de woning met een gebroken nek.

De man in kwestie wordt aangehouden en er is naar mening van de Rechter-Commissaris, na voorgeleiding voldoende redenen om meneer in voorlopige hechtenis te houden.

Meneer heeft geen "geregistreerde" liquide middelen om zijn verdediging te kunnen betalen, maar, zijn tante Eucalypta in Andorra die 3 maanden daarvoor van ouderdom was overleden had hem een paar zaken nagelaten waaronder een paar oerlelijke gouden juwelen en een schilderij. Hij verkocht het goud bij een juwelier en een antiekverzamelaar kocht het schilderij voor 90.000 EURO.  Alles tezamen had hij 112.000 EURO aan de erfenis van zijn tante overgehouden. Hij was het zat dat iedereen en vooral de Staat overal geen graantje maar een graan wil meepikken. Banken, nee hij was zijn vertrouwen in de banken kwijt sinds een slechte ervaring die hem veel geld had gekost, Maar hij had zijn nieuwe liefde gevonden. Het enige wat alles hypothekeerde waren de kinderen van zijn vriendin waarvan er nu eentje
klaarblijkelijk om het leven was gebracht.  Hij was niet verantwoordelijk voor de dood van het meisje, maar werd toch door het OM aangeklaagd. Formeel mocht de advocaat geen contanten aannemen voor de juridische bijstand.. en.... voor de contra-expertise van een onafhankelijk forensisch instituut.

Formeel zette de fiscale regelgeving hem in de ijskast met een slot er op.......... Nu wist de advocaat in overleg met meneer Hofjes er een creatieve oplossing voor te vinden. Middelen konden ondermeer worden aangewend voor tegenonderzoek en op basis van de contra-expertise bleek onomstotelijk dat het zusje van de overledene haar had geduwd. Vervolgens werd meneer Hofjes vrijgesproken. Recht geschiedde.... maar meneer Hofjes was bijna voor een lange periode achter gaas gegaan, zijn vriendin verloren.........en zijn leven verwoest geweest..... omdat het fiscale belang van de Staat voor ging op.........  Meneer Hofjes werd schadeloos gesteld, maar het vergeten zal de heer Hofjes nimmer doen.
Daarom kennen we een rechtstaat, waarin iedereen onschuldig geacht wordt totdat het tegendeel wettig en overtuigend bewezen is. Uitholling van die rechtstaat is niet wenselijk.

Nog commentaar op het feit dat Mr. Moszkowicz wellicht geld in contanten aannam ?


copyright: Peter-Vincent Schuld