SOMS BEGRIJP IK HET ECHT NIET

Er is de laatste tijd zoveel over het auteursrecht gepubliceerd, niet alleen in de media, maar de pakken met gerechtelijke uitspraken stapelen zich op.

En toch laat een serie inbreukplegers het nog steeds aankomen op rechtszaken.

Eigenwijs ? Recalcitrant ?  Wie zal het zeggen.

In ieder geval riskeren ze iet alleen een veroordeling tot een stevige schadevergoeding, maar
eveneens een veroordeling tot de proceskosten die de benadeelde rechthebbende heeft moeten maken.

Er is al heel wat gezegd over het onder inbreukplegers vermaledijde wetsartikel 1019h Burgerlijke Rechtsvordering, een implementatie van art. 14 van de Europese Richtlijn 2004/48 dat handelt over de handhaving van het Intellectuele Eigendom.

Maar wat ik zorgwekkender vind is dat sommige advocaten van inbreukplegers  aansturen op een procedure, waarvan de uitkomst op voorhand redelijk vast staat. Is het te doen om hun cliënten extra op kosten te jagen?

Och, eerlijk is eerlijk. Menig advocaat van een inbreukplegende partij laat het zover niet komen en
stuurt op een schikking.

Maar...... een rechtszaak kent eigenlijk alleen maar verliezers. Partijen zijn er niet in geslaagd om buiten de rechtbank tot een oplossing te komen. Wat gebeurt er vaak? De rechter stuurt de partijen alsnog de gang op om in overleg tot een oplossing te komen. Intussen loopt de rekening van rechtsbijstand fiks op en met honderden tot duizenden EURO's tegelijk.

Weggegooid geld.... zonde.........en een hoop stress en negativiteit onder betrokkenen.

Mijn advies? Streef een schikking na, en probeer niet het onderste uit de kan te halen.

Copyright: Peter-Vincent Schuld